مقایسه ی عملکرد کارورزان در مراقبت های سرپایی کودکان زیر ۵ سال در دو روش مراقبت معمول و مراقبت های ادغام یافته ی ناخوشی های اطفال (مانا)

مقدمه: کودکان 70-30 درصد بیماران مراجعه کننده به درمانگاه های سرپایی را تشکیل می دهند. مطالعات مختلف نشان داده است که برنامه ی مراقبت های ادغام یافته ی ناخوشی های اطفال (مانا) باعث بهبود کیفیت مراقبت های سرپایی در کودکان می شود. هدف مطالعه ی حاضر، مقایسه ی عملکرد کارورزان در مراقبت های سرپایی کودکان زیر 5 سال در دو روش مراقبت معمول و مراقبت های ادغام یافته ی ناخوشی های اطفال (مانا) در درمانگاه تخصصی کودکان بود. روش ها: تحقیق حاضر به صورت نیمه تجربی و دو سو کور در بیمارستان امین اصفهان صورت گرفت. کلیه ی کارورزان حاضر در دو درمانگاه کودکان در طی مدت مطالعه با روش سرشماری انتخاب شدند. عملکرد کارورزان مذکور در نحوه ی ویزیت کودکان مراجعه کننده توسط یک مشاهده گر و از طریق چک لیست ارزیابی گردید. در مرحله ی بعد کارورزان یکی از درمانگاه ها در مورد راهنماهای بالینی مانا آموزش دیدند. در پایان دوره عملکرد کارورزان در نحوه ی ویزیت کودکان در دو گروه ارزیابی مجدد شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمون های student-t، paired-t و 2 χ انجام گردید. یافته ها: میانگین نمره ی عملکرد کارورزان در دو درمانگاه در پایان دوره افزایش یافته بود و در دو گروه در پایان دوره تفاوت معنی داری دیده نشد (05/0 < p). فراوانی نسبی فقط در چند مورد از موارد چک لیست در دو گروه تفاوت معنی داری داشت. نتیجه گیری: عدم مشاهده ی تفاوت قابل ملاحظه ممکن است به دلیل کم بودن مدت زمان آموزش، کوتاه بودن زمان پیگیری، علاقه ی بیشتر کارورزان به کتب مرجع و عدم فرصت کافی کارورزان در استفاده از آموخته ها باشد.